ร้ายกว่านั้นนิดหน่อย

อิงจันทร์ไว้โอบใจ : Gypsy's Moon

นิยายกำลังจะอยู่ในโครงการจัดหน้าใหม่พร้อมแก้ไขวรรคตอนนะคะ

บทที่ 3

... 2 ปีต่อมา ...

อิงจันทร์ แตะปุ่มรับโทรศัพท์ที่วางไว้อยูบนแท่นชาร์จ ไฟ และเจ้าแป้นที่ว่า..ก็ยังจะสามารถต่อตรงเข้ากับจอรับภาพ อัตโนมัติแบบสามมิติที่ปรากฏเป็นใบหน้าสวยหวานของมารดา ที่แม้จะผ่านเลยกาลเวลา ก็ไม่อาจลดหรือชะลอความสวยให้ แก่นายแม่ร้อยตะวันลงได้เลยจริง ๆ

"สุดที่รักคะ คุณแม่ขอโทษสุดหัวใจจริง ๆ ค่ะ มาแบล (ma belle) ที่จะต้องแจ้งให้ทราบว่า .... " เสียงใส ๆ ราวสาว ๆ แกล้งเอ่ยกับลูกสาวออกมาแบบเป็นงานเป็นการ .. ราวกำลังจะ รายงานผลการประชุม  แต่แล้วจู่ ๆ ก็หยุดอยู่ซะแค่นั้น...นั่นล่ะ

เริ่มเกริ่นมาก็มีกลิ่นไม่ดีแล้วสิคะ!!

สาวน้อยผู้ใบหน้าสวยหวานไม่แพ้มารดาถึงกับขมวดคิ้วยุ่ง จนภาพของมารดาที่อยู่ในเส้นทางร่วมระบบอินเตอร์เน็ต เห็นแล้วต้องปล่อยเสียงหัวเราะ

"ไม่เอาสิคะสุดที่รัก ขมวดคิ้วมากไป เดี๋ยวจะแก่ก่อนวัย นะคะ"

ใบหน้าระรื่นของมารดาที่ส่งมา เดาได้ชัดว่าคงเป็นเรื่อง ที่ไม่ได้ร้ายแรงสักเท่าไหร่นักหรอก

"รีบบอกข่าวร้ายมาซะดี ๆ ค่ะ เฉลยไว ๆ คุณอิงค์อาจจะ ลดโทษให้ บอกช้า คุณอิงค์ก็จะตั้งโครงการ..หนีออกจากบ้าน สักสองสัปดาห์เป็นอย่างสูง แต่ก็สัญญาค่ะว่าจะเปิด *GPS ให้ ไว้ตลอด 24 ชั่วโมง ฉะนั้นจงอย่าได้คิดเชียวนะคะว่าจะตาม หาคุณอิงค์ไม่เจอ" แกล้งทำหน้างอน 

"แต่อย่าบอกนะคะว่า .. คุณพ่อกับคุณแม่จะไม่บินมารับ คุณอิงค์ที่นี่"

ตอนหลังเดาเหตุการณ์ได้..ชักเริ่มงอแงกระเง้ากระงอด

"ร้ายกว่านั้นนิดหน่อยค่ะ" 

ร้อยตะวันยอมรับกับลูกสาวหน้าชื่นตาบาน

"แต่คุณอิงค์ก็รู้ว่าคุณแม่ต้องมีแผนสอง เตรียมสำรอง ไว้รับมือกับเด็กอารมณ์ตีส์ตี้ของลูกสาวแม่แน่นอนค่ะ ไม่ต้อง เป็นห่วง"

แหน่ะ! ยังไม่รู้ตัวอีกนะคะคุณแม่!! ว่าการปล่อยให้ลูก สาวแสนสวยเดินลากกระเป๋าออกจากสนามบิน บินกลับไทย ไปลำพังเพียงคนเดียว มันเสี่ยงแค่ไหน .. ว่าเธอจะไม่เถลไถล แวะไปจิบชาที่กรุงโรม หรือโผล่ไปดินเนอร์หรู ๆ อยู่ที่ฮาวาย หรืออาจจะแว่บแวะไปแทะพิซซ่าราคาบ้าน ๆ ที่เสปนก่อนกลับ ถึงเมืองไทยได้โดยสวัสดิภาพกันก่อนน่ะค่ะ

"อย่าแม้แต่จะคิดที่จะเถลไถลนะคะคุณอิงค์" 

โดนดักทางได้ค่ะ!!

"เพราะคุณแม่มีแผนสำรอง..เอาไว้รับมือกับคุณหนูจอม ดื้อเสมอ ๆ คุณอิงค์ก็รู้ดี" มารดาทำท่าส่งจูบกวน ๆ มาให้ดู ด้วย

"แต่เนื่องจากแม่มีสองข่าวอยู่ในกำมือ ขวา..ร้าย ซ้าย..ดี อ่ะค่ะ เลือกมาค่ะ .. มือไหน?" 

ทำท่ากำมือขวาซ้ายยื่นมาให้ลูกสาวได้เลือก 

แต่..เฉลยมาให้แล้วนิ! ก็ยังจะมากำมือส่งมาให้เธอเลือก ได้อีกนะคะ!!

"ซ้าย" อิงจันทร์แกล้งทำเป็นยกมือขึ้นมาปิดตาเอาไว้ ข้างเดียว ส่วนอีกมือก็แกล้งชี้สุ่ม ๆ กลับมา .. ชี้ไปที่มือข้างขวา ของมารดา แต่ปากกลับบอกว่า .. ซ้ายซะนี่ // อินดี้จริง ๆ !!

"ก็ด่ะ ..ซ้ายก็ซ้าย.. จะได้รู้ว่าคุณแม่ตามใจคุณอิงค์ทุ้ก สิ่ง..ทุ้กอย่าง" ก็อยากจะเล่นมุกปากหวานให้ลูกสาวสุดที่รัก น่ะเองแหละ // (หะแม่ะ!!)

"ข่าวดีมีสองข่าวค่ะ"

"..ข่าวแรก.. แม่จะส่งคนไปรับคุณอิงค์ ดังนั้นจงอย่าหวัง ว่าจะหนีไปกินพิซซ่าหน้าฮาวายเอี้ยนที่เนปาลเด็ดขาด"

"สอง ..." 

ข่าวนี้สงสัยจะดีมาก เพราะมารดาฉีกยิ้มได้หน้าบาน จน จะเอามือบาง ๆ ปิดจอมือถือกันไม่มิดเลยทีเดียว

"สองงง ..'คุณซัน' นายนกยูงขี้โอ่ตัวร้ายยย..ของเผ่าเรา เขากำลังจะมีเบบี๋ตัวน้อย มาให้เราอุ้มเล่นอุ้มโอ๋กันแล้วนะคะ" 

กรี๊ดดดดดดดด ข่าวดีมากกกกกกกก ถึงมากที่สุดค่ะ!!

"ข่าวดีสุด ๆ ไปเลยค่ะคุณแม่อ่ะ งั้น!! คุณอิงค์อยู่นี่ต่อ อีกสักสองสัปดาห์นะคะ ... คุณอิงค์จะไปหาซื้อของให้หลาน" 

"อย่ามาทำเนียนหนีเที่ยวค่ะ คุณหนูอิงค์จอมดื้อ" 

ร้อยตะวันดักปลาไหลไฟฟ้าตัวแซ่บ

"ผู้หญิงหรือผู้ชายคะคุณแม่ ทราบกันหรือยัง? คุณอิงค์ จะได้เลือกของเล่น เลือกเสื้อผ้าน่ารัก ๆ ได้ถูก" แกล้งทำเป็น หน้างอราวตูดกะทะอีกล่ะ แต่สุดท้ายก็ยิ้มหน้าบาน..ดีใจเรื่อง ที่จะได้หลานมาอุ้มเล่น

"ยังไม่รู้จ้ะ เพิ่งรู้ชัดเจนว่าท้องกันจริงก็เมื่อวันก่อนนี่ล่ะ ค่ะ เพราะหนูฟร็องเค้าตรวจด้วยตัวเองก่อน แต่ก็ยังไม่กล้ามา บอกใคร จนต้องไปรอตรวจกับคุณอาหมอให้แน่ใจจึงมายืนยัน อาหมอเค้าว่าเพิ่งท้องได้แค่เดือนเดียวเอง ก็เลยยังไม่เห็นเพศ แต่คุณซันเธอเห่อเวอร์ ๆ เอาใจเมียลูกห่านน้อยได้ไม่ยอมห่าง .. ไปไหนแทบจะอุ้มกันล่ะค่ะทีนี้ กลัวเมียหกล้มมาก .. จนแม่จะ เริ่มเพลียแทนหนูฟร็องเลยเชียวนี่" 

ปากบ่นปนขำ แต่ตาเป็นประกาย แถมหน้าก็ยังบานไม่ หุบ เพราะยิ่งพูดถึงลูกชายหัวแก้วหัวแหวน แม้จะทำดูเป็นว่า หมั่นไส้ แต่ใคร ๆ ก็รู้ชัดด้วยกันทั้งนั้นว่านายแม่ตะวันรักลูก ชายลูกสาวสุด ๆ แค่ไหน

"ข่าวร้ายก็มีสองข่าว"

"ข่าวแรกอย่างที่สุดที่รักคาดเดาค่ะ พ่อกับแม่ติดงานไป เซ็นสัญญาที่เกาะส่วนตัวของเพื่อนคุณตาทางภาคใต้ที่เขาเอง ก็มีโครงการณ์จะสร้างรีสอร์ทเหมือนกัน .. และก็เพราะเพื่อน คุณตาคนนี้แม่รู้จักเขาดี ก็เลยจึงต้องลงไปช่วยคุณพ่อเจราจา สัญญาด้วยน่าจะดีและก็น่าจะง่ายขึ้น ซึ่งระหว่างนั้น เราก็อาจ จะต้องใช้เวลาสำรวจเกาะ เพื่อวางผัง แผนงานกันที่โน้นสักพัก .. รอจนกว่าอากวินของคุณอิงค์ที่ติดงานที่เวียงจันทร์ จะบินลง ไปสมทบด้วยอีกคนก่อนล่ะค่ะ"  

อิงจันทร์แกล้งทำหน้ามุ่ย .. ปากยื่น

"..ข่าวร้ายที่สอง.. คือ บริษัทฯรับออกแบบใหม่ของเราที่ จังหวัดแม่ฮ่องสอน..ตอนนี้ขาดผู้บริหารอยู่น่ะค่ะ เพราะคนเก่า เขาตัดสินใจลาออกจากเรากระทันหัน เธอต้องบินตามสามีที่ ไปรับตำแหน่งใหม่ที่ต่างประเทศ คุณอิงค์คงต้องขึ้นไปดูแล ที่นั่นให้แม่ก่อนชั่วคราว แต่หากเสร็จงานที่นี่ได้ไว คุณแม่กับ คุณพ่อสัญญาว่าจะรีบบบ...ขึ้นไปจูบแก้มซ้ายแก้มขวาสุดที่รัก ของแม่ให้ชื่นใจเลยค่ะ"

ร้อยตะวันยิ้มจนตายิบหยีประจบบุตรสาว

"สุดท้าย .. เนื่องจากอันนี้ก็ถือว่าเป็นข่าวดีได้ค่ะ"

"..คุณอาทิม.. เรียกได้ว่าคุณอิงค์ต้องไม่เคยเห็นหน้ากัน มาก่อนเลย เพราะตอนเขาไปจากไร่ของเรานั่น คุณอิงค์เพิ่งจะ คลอดได้แค่สามเดือนเองกระมังคะ แต่พ่อกับแม่รวมถึงอากวิน ก็เคยเล่าให้ลูกฟังถึงคุณอาคนนี้บ่อย ๆ นะคะ .. จำได้ไหม?" 

"ฝรั่งวัยรุ่นหลงทางที่โดนนักเลงขี้ยารุมทำร้ายพร้อมกับ  ขโมยกระเป๋าเงินที่มีพาสปอร์ต แล้วคุณพ่อกับอากวินเข้าไป ช่วยแล้วระหว่างที่เขารอทำพาสปอร์ตใหม่ ก็เลยมาอาศัยอยู่ ช่วยงานที่ไร่เราพักใหญ่ ๆ นั่นน่ะหรือคะ?"

คุณอาเพื่อนคนนี้ก็ขึ้นชื่อว่า ..เป็นศิษย์พี่..ซี้ของคุณซัน ในช่วงระหว่างที่พี่ชายเรียนอยู่ที่ประเทศอังกฤษด้วยนี่นา

เรื่องนี้อิงจันทร์เคยได้ยินอยู่ว่า 'นายพี่ชายตัวดี' มักจะ แอบเอาเวลาช่วงระหว่างปิดเทอม Summer ที่ต้องกลับบ้าน ไปขลุกอยู่กับคุณอาคนนี้บ่อย ๆ ประจำเลยด้วยสิ!!

"แล้วก็เพราะคุณอาคนนี้ใช่ไหม? ที่ออกเสียงชื่อเล่นชื่อ เก่าของคุณอิงค์ไม่ชัด ผลสุดท้าย คุณพ่อกับคุณแม่ก็เลยต้อง หันมาเรียกชื่อเล่น 'คุณอิงค์' แทนชื่อเก่าว่า 'คุณจันทร'์ ที่มัน พ้องเสียงกับชื่อเล่นของคุณซันนั่นน่ะค่ะ"

"ว้าย!! ตายแล้ว .. ลูกสาวคุณแม่อาฆาตแรง"         

ร้อยตะวันเห็นเป็นขำที่บุตรสาวจดจำรายละเอียดได้ .. แต่มันดันดูไปในเชิงสาวน้อยแสนงอนเสียมากกว่าล่ะสิ

"ใช่ค่ะ เป็นเขาคนนั้นนั่นแหละ และจำได้ด้วยใช่ไหม คะ? ว่าอาทิมคนนี้ .. ที่มีส่วนช่วยให้คำแนะนำ และยังวางระบบ รีสอร์ทเล็ก ๆ ให้เรามาตั้งแต่ครั้งกระโน้น..โน่นน่ะ แล้วก็อย่าง ที่รู้กันอีกว่าก่อนหน้า เมื่อสองปีก่อน โรงแรมของเราเกือบเจอ วิกฤตหนัก คุณพ่อกับคุณซันเค้านึกถึงอาทิมได้ ก็เลยติดต่อ ให้เขากลับมาช่วยวางระบบการบริหาร การจัดการให้เราใหม่ อีกรอบ ซึ่งมันแถมยังได้มาตราฐานสากลและก้าวหน้ามากกว่า คนอื่นด้วยซ้ำไป จนทำให้ M&S Hotel&Resort ได้รอดภัย พิษเศรษฐกิจกับการเมืองมาหวุดหวิด แถมตอนนี้ยังกอบกำไร งาม ๆ มาให้เราทุกวัน .. แต่คุณอิงค์นี่ช่างโชคร้ายจังที่อาทิม มักสวนทางคลาดกันกับหนูจึงไม่เคยเจอหน้ากันเลยสักที" 

ร้อยตะวันทำเสียงจิ๊จ๊ะ

"แม่เคยขอจะถ่ายรูปเขาเอาไว้ให้คุณอิงค์ดู แต่..อาทิม เขาก็ปฏิเสธมาแบบสุภาพน่ารัก ๆ มาทุกทีว่ามีเหตุผลส่วนตัว และก็อยากเก็บหน้าสดไว้ให้คุณอิงค์ลุ้นเล่น ประหลาดใจเล่น น่าจะดีกว่า อันนี้..แม่ก็เห็นด้วยค่ะ ว่าอย่างนั้นก็น่าจะสนุกกว่า นะคะ .. คุณอิงค์ล่ะ .. เห็นด้วยไหม?"

แค่เห็นมารดาทำตารูปสระอิ .. สาวน้อยไม่ต้องเดาก็รู้ว่า คุณแม่สาวสวยของเธอ ย่อมจะเห็นดีเห็นงามในแผนการนี้อยู่ แล้วล่ะค่ะ!!

อิงจันทร์ ทำท่ากลอกตามองบน .. งอนเรื่องนี้จนปากยื่น จริง ๆ แล้วนะคะ .. คราวนี้ 

และก็พาลเคืองไปถึงอาทิตย์ เพราะเธอก็เคยขอดูรูปกับ รายนั้น แต่ก็โดนพี่ชายทำเป็นแกล้งลืมเสียทุกที

"ดังนั้น จึงเรียกได้ว่าครั้งนี้ คุณอิงค์จะได้เจอและรู้จัก คุณอาทิโมธี่ที่น่ารักของเรากันแบบเต็ม ๆ เลยแล้วนะคะ"

มารดาอุตส่าห์สรุป

"อีกสองวันคุณอิงค์เตรียมตัวทันไหมคะ? เพราะอาทิม รับปากแล้วว่าจะแวะไปรับลูกให้กับเรา หลังจากที่เขาประชุม เสร็จแล้วที่เวียนนา จะได้พาลูกหนีบ .. หอบหิ้ว .. เลยขึ้นไปยัง แม่ฮ่องสอนพร้อมซะด้วยกันกับเขาทีเดียว เพราะตอนนี้อาทิม เขาขึ้นไปซุ่มประจำการบริหารโรงแรมเครือของเราทั้งหมดอยู่ ที่นั่นน่ะค่ะ"

"อ้าว!! ไม่ใช่ที่สำนักงานใหญ่ที่กรุงเทพหรอกหรือคะ?" 

อิงจันทร์สะดุดใจในพฤติกรรมประหลาดของคุณอาผู้ที่ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนคนนี้ได้หลากหลายชะมัดเลย

"ก็ไม่น่าแปลกตรงไหนเลยนี่คะ ครอบครัวเราก็ไม่มีใคร เลือกไปประจำที่กรุงเทพกันเลยสักคน" 

อ่ะ! ถูกของคุณแม่แฮะ! เพราะทุกคนดูจะติดนิสัยสมถะ ตามคุณพ่อฤๅษีภูผากันมาเป็นแถว ๆ แล้วนี่

"อีกอย่างก็อย่างที่แม่เคยเล่าค่ะ ..อาทิมเป็นคนแปลก.. แต่นิสัยส่วนใหญ่ก็ติดจะคล้ายคุณพ่อของลูกเล็กน้อยนะคะ ที่ มันดูอาจจะหนักไปทาง Dark มากกว่านิดนึ่ง คงเป็นเพราะปม ชีวิตของเขาเมื่อตอนเป็นเด็กมั้งคะ ส่วนรายละเอียดคุณแม่ไม่ ทราบ  ต้องถามคุณพ่อหรือไม่ก็อากวิน เพราะเค้าสนิทกันก็คง เล่าสู่ให้กันฟังบ้าง เอ๋! เอาล่ะค่ะ คุยกันนานแล้ว ตอนนี้คุณแม่ คงต้องรีบเตรียมตัวเดินทางแล้วละ ตะกี้คุณพ่อฝากมาด้วยค่ะ ว่าค่ำ ๆ จะโทรมาคุยกับคุณอิงค์ด้วย .. สงสัยคงคิดถึงเจ้าหญิง สุดที่รักของพ่อฤๅษีเขามาก ๆ แล้วน่ะค่ะ"

"คุณอิงค์ก็คิดถึงคุณพ่อคุณแม่ใจจะขาดแล้วค่ะ" 

หน้างอน "แต่ตะกี้คุณแม่เรียกคุณพ่อว่าฤๅษี เดี๋ยวคุณ อิงค์จะฟ้อง" 

คุณแม่หน้าตายังสาวและสวยมาก .. ทำท่าขยิบตาเป็น เชิงว่า 'ไม่กลัว' จนอิงจันทร์หัวเราะขำเสียงใส

"อ่ะ! งั้น!! ก็มาจูบลาตามธรรมเนียมกันเสียดี ๆ ค่ะ" 

ว่าแล้วปากเล็กจิ้มลิ้มสีเชอร์รี่สุกก็ทำปากจู๋ส่งจูบจุฟส์ ๆ

..............

อืม....อีกสองวัน

เธอจะได้เจอกับ 'อาทิม' แล้วอย่างงั้นหรือ?

ตุ๊กตาหยกขาวแสนสวย.. เจ้าของดวงตากลมโตตัวน้อย กำลังง่วนอยู่ในชุดเตรียมตัวเดินทางไกล ที่ถูกออกแบบดีไซน์ ได้คล้ายชุดสไตล์โกธิคด้วยโทนสีม่วงเข้มจนเกือบดำนั่น เน้น ขับผิวขาวให้ดูผ่องผุด มือเรียวบางขาวสวยที่ส่วนใหญ่มันคง จะเคยชินแต่หยิบจับอยู่กับปากกา ดินสอ และภู่กันเสียเป็น ส่วนมาก บัดนี้กำลังเอื้อมประดับต่างหูเพชรเม็ดกระจิ๋วยี่ห้อ อาร์มานี่ที่ผู้บิดาที่น่ารักและอบอุ่น .. เป็นผู้ซื้อให้เป็นของขวัญ ไว้ใส่เล่นแก่บุตรสาวเมื่อปีก่อน 

เสียง intercom ที่ถูกเรียกมาจากโอเปเรเตอร์ภายใน ตัวอาคารห้องชุดสุดหรูหราที่ให้เช่าด้วยราคาแสนแพงดังขึ้น

ความตื่นเต้นที่ไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นได้ ทำให้หญิงสาว อดไม่ได้ที่จะต้องลูบฝ่ามือลงกับกระโปรงลูกไม้สีม่วงเข้ม ก่อน จะเอื้อมไปแตะปุ่มตอบรับ

'แมดเดิ่มอิงจันทร์ขอรับ'

น้ำเสียงสุภาพจากโอเปเรเตอร์ชาย ดังมาตามหลังเสียง เรียกจากสัญญาณภายใน

บอกตรง ๆ เลยว่ามีหลายครั้ง..หลายครา ที่อิงจันทร์ ค่อนข้างรู้สึกขัดใจในคำนำหน้านามของสาวฝรั่งเศส .. ซึ่งอัน ที่จริงมันก็ไม่สมควร .. เพราะเธอไม่ใช่คนของที่นี่สักกะหน่อย แต่ด้วยเหตุผลส่วนตัวที่เธอชอบคำศัพท์ไพเราะ ๆ  และมันก็ เป็นที่น่าเสียดายที่ถ้อยคำเพราะ ๆ เหล่านั้น ปัจจุบันนี้ก็ได้ถูก ยกเลิกการใช้กันไปแล้วอย่างเป็นทางการ ตัวอย่างเช่นคำว่า .. Made Moiselle (มัดมัวเเซลล์) ที่ใช้เรียกแทน 'สาวโสด' ในสมัยก่อนของชาวฝรั่งเศสที่ถูกยกเลิกใช้ไปเมื่อปี 2012 ที่ ผ่านมา และเช่นเดียวกันกับในภาษาเยอรมัน คำว่า "เฟราไลน์" (Fräulein) ซึ่งมีความหมายว่า "สาวน้อย" ก็ได้ถูกเลิกใช้ อย่างเป็นทางการไปในปี ค.ศ. 1972 

ส่วนคำนี้ที่เธอชอบมันมากสุด เพราะมันเป็นชื่อเพลงสุด โปรดของมารดาที่น่ารักด้วยคำว่า "ซินญอริต้า" (señorita) .. เป็นคำที่คนสเปนสมัยก่อนใช้เรียกหญิงสาวก่อนแต่งงาน ซึ่ง มาบัดนี้ก็ถูกมองมันว่าเป็นคำที่ล้าสมัยแล้วเช่นกัน .. อิงจันทร์ แทบจะโคลงศีรษะส่ายหัวให้เมื่อคิดมาถึงตรงนี้

บางที .. ฝรั่ง .. นี่ก็ช่างอ่อนไหวเสียจริงแฮะ!!

กับแค่คำแสดงสถานะนำหน้าว่า 'สาวโสด' ก็ถูกยกเลิก! เพราะเป็นคำที่เรียกแล้วถือว่า 'ไม่ให้เกียรติ' กัน?

ผู้หญิงที่ยังไม่แต่งงานมันดูไร้เกียรติที่ตรงไหนกันหรือ?

ผู้หญิงไม่มีสามีนี่น่าอายมากนักหรือไร? 

สำหรับอิงจันทร์ .. มันดูเท่จะตายไปค่ะ!! 

ผู้หญิงที่อยู่ได้ด้วยตัวเอง โดยที่ไม่ต้องหวังอิงหรือพึ่งพิง คุณผู้ชายน่ะ! แต่ก็อย่างว่าสิ 'วัฒนธรรมใคร..ก็..วัฒธรรมมัน' นี่นะ สิ่งเหล่านี้..ที่บางอย่างเราอาจเห็นเป็นเรื่องเล็ก ๆ ธรรมดา แต่มันอาจดูเป็นเรื่องขัดความรู้สึกของคนอีกกลุ่มหนึ่งก็ได้นี่นา ขอเพียงเราควรมีสติ..อย่าไปก้าวก่ายล้ำเส้นดูถูกซึ่งกันและกัน ถ้ามันไม่ได้ตรงกันกับความคิดของเรา ก็ควรค่อย ๆ อธิบายกัน ไปด้วยเหตุด้วยผลดีกว่าต่อว่าดูถูกกันรุนแรง 

ทำได้อย่างนี้ .. เรื่องร้ายงี่เง่าธรรมดาหรือดราม่า 'น้ำผึ้ง หยดเดียว' ก็คงจะไม่เกิดกันได้ง่ายดายอย่างเช่นในสมัยนี้นัก หรอกนะ .. จริงไหม?

**********

♡ กดรับอ่านนิยายฉบับสมบูรณ์ได้ที่ GET ME NOW นะคะ กดเลย สู้ๆ ♡

หากอ่านนิยายแล้วถูกใจ..โปรดกด Like ให้ด้วยค่ะ 

.,,,,,.๐๏*"``G Y P Z Y G I R L``"*๏๐.,,,,,.